استفاده از نشانگر زیستی برای پیش‌بینی احتمال مرگ بیماران

به گزارش پایگاه خبری مدیکال اکسپرس، نارسایی قلبی پایدار، وضعیت افرادی است که دچار آسیب قلبی شده‌اند اما نیازی به بستری شدن در بیمارستان ندارند. با وجود این که چنین بیمارانی دارای ویژگی‌های مشابه هستند، نارسایی برخی از آن‌ها به سرعت پیشرفت می‌کند اما برخی دیگر وضعیت پایدار خود را حفظ می‌کنند.
محققان با آزمایش خون ۱۰۵ بیمار مبتلا به نارسایی قلبی پایدار توانستند نوعی نشانگر زیستی را که توسط سیستم عصبی تولید می‌شود و امکان پیش‌بینی احتمال مرگ بیماران مبتلا به نارسایی قلبی پایدار را در اختیار می‌گذارد، شناسایی کنند. این مولکول‌ها که با عنوان neuropeptide Y شناخته می‌شوند، تنها نشانگر زیستی شناخته شده هستند که امکان پیش‌بینی احتمال مرگ این بیماران را با دقت بالایی فراهم می‌کند.
با مقایسه بافت عصبی بیماران با بافت عصبی افراد سالم مشخص شد نورون‌های موجود در بافت عصبی افرادی که در معرض بیشترین میزان خطر مرگ در اثر نارسایی قلبی پایدار قرار دارند،‌ مقادیر بیشتری از neuropeptide Y را تولید می‌کند.
بر اساس این تحقیقات بیمارانی که میزان مولکول‌های neuropeptide Y در بدن آن‌ها بیشتر است، ۱۰ برابر بیش از سایرین در معرض خطر مرگ در طول یک تا سه سال آینده قرار دارند.
اکنون محققان در تلاشند تا با استفاده از روش‌های غیرتهاجمی‌ مانند نمونه‌گیری از خون بتوانند احتمال مرگ بیماران مبتلا به نارسایی قلبی پایدار را پیش‌بینی کنند.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه JAMA Cardiology منتشر شده است.