عباس قنبری عدیوی روز شنبه در گفت و گو با ایرنا به مناسبت هفته صنایع دستی، فرهنگ را یک مقوله نرم‌افزاری و برخاسته از باورها، عقاید، تاریخ و اندیشه برشمرد و اظهار داشت: افکار، اندیشه‌ها و آرمان‌های انسان‌ها در قالب نوشته‌ها، دست‌ساخته‌ها و دیگر آثار آنها خود را نشان می‌دهند.
وی، با بیان اینکه تاریخ، فرهنگ و اندیشه‌های یک ملت یکی از عناصر اصلی در پدیدآوردن صنایع دستی است، افزود: صنایع دستی هر قوم محصول و میوه افکار و آرمان‌های آن قوم است به گونه‌ای که رویکردهای فرهنگی، اقتصادی و آموزشی در صنایع دستی عشایری، روستایی و شهری دیده می‌شود.
رییس بنیاد ایرانشناسی شعبه چهارمحال و بختیاری با اشاره به صنایع دستی سنتی، مدرن و نیمه مدرن بیان کرد: مادران به عنوان آموزگاران اصلی صنایع دستی عشایری هنرهایی مانند بافت گلیم، جاجیم، خورجین و چوغا را نسل به نسل به فرزندان خود انتقال می‌دهند.
قنبری عدیوی با بیان اینکه صنایع دستی، نرم و همراه با آموزه‌های مادرانه توسط زنان و صنایع دستی مرتبط با کار و شکار توسط مردان ساخته و به فرزندان انتقال داده شده است، تصریح کرد: در فرهنگ ایرانی‌ها ابتدا صنایع دستی به عنوان بخشی از زندگی بومی محلی بود، اما کم کم به بازار راه یافته به گونه‌ای که امروز صنایع دستی در خدمت اقتصاد، تجارت و بازرگانی است.
وی ادامه داد: امروز با توجه به تغییر بافت زندگی روستایی و عشایری نیاز است، که این صنایع رویکرد اقتصادی، تولیدی و کارکرد نوین پیدا کنند.
رییس بنیاد ایرانشناسی شعبه چهارمحال و بختیاری ، با تاکید بر اینکه صنایع دستی سنتی و نوین باید در خدمت رشد اقتصاد و تولید باشد و به یک سرمایه و صنعت تبدیل شود، بیان کرد: گرامی‌داشت صنایع دستی یادکردی برای نشان دادن اهمیت حفظ هنرهای دستی بومی محلی، علمی و کاربردی‌تر کردن و انتقال آنها به نسل‌های بعد است.
قنبری، با بیان اینکه جوانان باید بتوانند از این صنایع به عنوان یک عنصر اقتصادی استفاده کنند، خاطر نشان کرد: ما می‌توانیم به در کنار نفت، گاز و معادن به سمت اقتصاد بومی و محلی برویم و از کنار همین کارگاه‌های کوچک روستایی، عشایری و خانگی به تولید و افزایش درآمد خانوراها کمک کنیم.
وی، با اشاره به لزوم آموزش جوانان در این مسیر برای کمک به اقتصاد خانواده و کشور، یادآور شد: صنایعی که بتوانند خود را به روز کنند و با نیازهای امروز ما تغییر مسیر دهند می‌توانند نشان فرهنگ امروز سرزمین ما برای نسل‌های بعد باشد.
رییس بنیاد ایرانشناسی شعبه چهارمحال و بختیاری با بیان اینکه صنعت و فرهنگ آموزش‌پذیر هستند، تصریح کرد: باید از صنایع دستی قدیم با توجه به نیاز امروز استفاده کرد به عنوان مثال نمد به عنوان نماد اقتصادی، فرهنگی و هنری استان امروز می‌تواند تغییر کاربرد دهد و متناسب نیاز روز مورد استفاده قرار گیرد.
قنبری ادامه داد: هنرهای بومی محلی و عشایری را می‌توان در همان بافت بومی استفاده کرد و هم می‌توان آنها را به هنرها و صنایع روستایی و شهری انتقال داد و در قالب هنرهای نوین جهانی از آنها با تغییر کاربری استفاده کرد.
وی یادآور شد: امروز برخی از گردشگران علاقه مند هستند که از هنرهای اقوام ایرانی استفاده کنند و ما می‌توانیم بخشی از درآمد گردشگری را به سمت هنرها و صنایع بومی و محلی هدایت کنیم.
رییس بنیاد ایرانشناسی شعبه چهارمحال و بختیاری با بیان اینکه فرهنگ هنر و صنایع دستی ما بخشی از میراث گران سنگ فرهنگ ایرانی است، تاکید کرد: باید قدر هنرآموزان، هنرجویان و استادان صنایع دستی را بدانیم و این هنر را به شیوه استاد شاگردی به نسل‌های بعد منتقل کنیم.
به گزارش ایرنا، چهارمحال و بختیاری افزون‌بر ۱۲ هزار هنرمند صنایع دستی دارد که از این تعداد سه تا ۶ هزار نفر در فصل‌های مخلتف سال فعالیت می‌کنند.
هم‌اکنون ۵۲ رشته صنایع دستی شهری، روستایی و عشایری در چهارمحال و بختیاری وجود دارد.
بافته‌های داری مانند فرش‌بافی، گلیم‌بافی، جاجیم‌بافی و قالی‌بافی، چوخابافی، نمدمالی، کلاه‌مالی، گیوه دوزی، سرمه‌دوزی، منبت‌کاری، سفال‌گری، خورجین‌بافی، بافت سیاه چادر، قفل‌سازی، حجاری، گره‌چینی، احجام فلزی خاتم و مشتقات آنها از مهمترین صنایع دستی شهری، روستایی و عشایری چهارمحال و بختیاری به شمار می‌رود.
نظر شما