سوریه و یک دهه تجاوز بی ثمر واشنگتن

در ادامه گزارش این مرکز پژوهشی آمده است، حضور آمریکا در سوریه خطرناک تر از همیشه شده است زیرا اگرچه در ظاهر این مداخله کم هزینه به نظر می رسد اما واقعیت بسیار متفاوت است و هزینه های چند هزار نیروی نظامی و خدماتی در کنار مخاطرات جانی برای آن ها نادیده گرفته می شود.

طبق این تحلیل به نظر می رسد که دکترین ایالات متحده در سوریه برای سال ۲۰۲۳ بر مبنای «Out with the new, in with the old» (در خارج با تازه واردها و در داخل با قدیمی ها) اعلام شده است. نیروهای آمریکایی پس از آنکه در پی حملات ترکیه به نیروهای کرد مورد حمایت ایالات متحده، اقدامات خود را متوقف کرده بودند، دوباره عملیات ها را از سر می گیرند. تمایل واشنگتن به بقای این وضع موجود، تهدیدات را نادیده می گیرد و تداوم حضور ایالات متحده در سوریه را به طور فزاینده ای خطرناک کرده است.

طبق نظر «جف لامیر» تحلیلگر موسسه فوق، تصمیم کاخ سفید برای حمایت از شورشیان سوری در آغاز جنگ داخلی این کشور اشتباه بود و با فاجعه همراه شد زیرا باعث ظهور داعش و سایر گروه های شبه نظامی گردید. در پی ظهور داعش نیز خشونت و کشتارهایی رخ داد که مداخله بیشتر آمریکا را موجب شد. البته با شکست و نابودی داعش، بهانه آمریکایی ها برای تداوم حضور در سوریه هم بیشتر از قبل آشفته و نامشخص است.

اکنون، منطق اشتباهی که برای توجیه باقی ماندن نیروهای آمریکایی در سوریه مورد استفاده قرار می گیرد، حفاظت از جان همان نیروهای آمریکایی است که به غلط در سوریه حضور دارند. این همان چرخه خودساخته ای است که در آن واشنگتن برای هر راه حل، مشکلی ایجاد کرده است؛ اما چالش به اندازه کافی طولانی شده است.

این گزارش افزود: در حالی که استراتژی واشنگتن بدون تغییر مانده اما شرایط پویاتر و متزلزل تر از همیشه شده است. ترکیه حملاتی را علیه نیروهای کرد مورد حمایت واشنگتن انجام داد که یکی از آن ها در فاصله ۱۳۰ یاردی نیروهای آمریکایی به وقوع پیوست. آنکارا متحدان کرد واشنگتن را تروریست می داند و انفجار اخیر در استانبول نیز بهانه آن را تشدید کرده است. به همین دلیل احتمال تهاجم زمینی دوباره ترکیه به سوریه بیشتر شده است.

ترکیه یکی از اعضای سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) است که با درخواست عضویت سوئد و فنلاند در ناتو به دلیل نگرانی هایش در مورد شبه نظامیان کرد مخالفت می کند. بعید است که ایالات متحده دستاورد چندانی را از مداخله بیشتر در درگیری که از دهه ۱۹۷۰ تا به حال ادامه دارد، به دست بیاورد. علاوه بر این، با توجه به اینکه تهدید تروریسم از نظر آنکارا جدی گرفته می شود، رو در رویی بیشتر آمریکا با ترکیه به احتمال زیاد انسجام ناتو را تضعیف خواهد کرد.

به نوشته نشنال اینترست، حضور آمریکا در سوریه نیز اهداف مورد نظر واشنگتن را کماکان زنده نگاه می دارد. در هفته های گذشته، داعش برای سومین بار رهبر خود را از دست داد. سه سال از شکست سرزمینی داعش می گذرد و این گروه تا حد زیادی ریشه کن شده و به همین دلیل هویت رهبران آن و جانشینان آن ها هم ناشناخته مانده است.

متحدان کرد واشنگتن نیز عملیات های خود علیه گروه داعش را به طور کامل متوقف کرده اند. حال چرا واشنگتن باید بپذیرد که صدها سرباز آمریکایی را برای مبارزه با دشمنی که در کل یک خطر در حال انقراض است به خطر بیندازد؟

طبق تحلیل این اتاق فکر آمریکایی، حتی قبل از حملات اخیر ترکیه در سوریه، دلایل زیادی برای بازگشت نیروهای آمریکایی وجود داشت. برخی شبه نظامیان به طور منظم نیروهای آمریکایی را در داخل سوریه و عراق هدف قرار می دهند. ایالات متحده مجبور نیست این خطر را بپذیرد زیرا این شبه نظامیان تا زمانی که نیروهای آمریکایی از سوریه خارج نشوند به مبارزه با آن ها ادامه خواهند داد.

در این چارچوب عقب نشینی نیروهای نظامی آمریکا دلیل بر رها کردن ابتکار عمل و برنامه ها یا قبول شکست نیست؛ این اقدام مهر تائیدی است که نشان می دهد یک دهه تاکتیک های بی ثمر در سوریه منافعی را به همراه نداشته است. واشنگتن در قبال مردم آمریکا مسئولیت دارد نه آنکه یک ماموریت با اهداف مشکوک با برنامه ریزی نامطلوب را به پایان برساند.

به باور این تحلیلگر، سوریه از جمله منافع اصلی ایالات متحده نیست. در واقع، این کشور در حاشیه منطقه ای قرار دارد که ایالات متحده در استراتژی دفاع ملی خود بر آن تأکید نداشته است.

در مقابل، سوریه برای ایران دارای نقشی حیاتی است. این کشور نیز قطعه ای از شبکه بازدارندگی تهران به شمار می رود و از نظر مذهبی نیز با تشکیلات شیعه در ایران ارتباط دارد. به این دلیل که ایالات متحده بازیگر بزرگ‌تری است، طرف های مختلف در سوریه مایل هستند برای حفظ نفوذ خود خطرات بیشتری را متحمل شود. این به معنای حمایت از حملات مخاطره آمیز علیه نیروهای آمریکایی با هدف تحت فشار قرار دادن ایالات متحده برای خروج نیروهای نظامی اش از سوریه است.

این تحلیلگر تاکید دارد: شاید اشغال سوریه کم هزینه به نظر برسد، اما اینطور نیست. نخست، در حالی که حضور ۹۰۰ نظامی در سوریه نیروی کوچکی به نظر می آید، این امر نیروهای مورد نیاز برای تأمین پشتیبانی و تدارکات را مخفی می ‌کند. همچنین هزینه به اصطلاح اندک حضور در سوریه، خطر تشدید تنش با ایران را که می تواند برای نیروهای آمریکایی در سراسر خلیج فارس ویرانگر باشد، به حساب نمی آورد. ده‌ها هزار نیروی آمریکایی در عراق، کویت، امارات متحده عربی، عربستان سعودی و قطر به طور بالقوه در برد پهپادها و موشک‌های بالستیک ایران قرار دارند.

در پایان گزارش تصریح شد واشنگتن هنوز هم به هزینه کردن خون سربازان و ثروت ایالات متحده برای یک درگیری بی پایان ادامه می دهد، جنگی که زندگی میلیون ها غیرنظامی را نیز مختل کرده است.

تداوم این ماموریت از نظر سیاسی ممکن است آسان باشد، اما بزدلی اخلاقی مانع از تغییر الگوی شکست خورده پیشین می شود. تلفات مداخله غلط آمریکا در سوریه فراتر از میدان جنگ است. این اقدام بر روی مادران، پدران و فرزندان، بار سنگین اعزام های بی پایان و ترس از دست دادن عزیزان را به همراه دارد. زمان آن فرارسیده است که واشنگتن به این اندوه بزرگ پایان بدهد و نیروهای خود را از سوریه به خانه بازگرداند.