طرح بتن اسفنجی برای اولین بار در خرم‌آباد اجرا شد + فیلم

داریوش بارانی بیرانوند روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، اظهار کرد: اجرای این طرح در سطح معابر نسبت به سنگفرش بسیار کم هزینه تر و به صرفه بوده و در مراحل بعدی این طرح، معابر پارک کیو، پارک شریعتی و پارک شاپوری با بتن اسفنجی روسازی خواهد شد.

وی با تاکید بر لزوم استفاده از طرح‌های نوین علمی در حوزه‌ی شهری، افزود: شهرداری خرم‌آباد ضمن حمایت از چنین طرح‌هایی در حوزه عمرانی، از تمامی طرح‌های خلاقانه و ایده‌های نو در حوزه سیما و منظر شهری و مبلمان شهری استقبال می‌کند و آن را اقدامی موثر در توسعه‌ شهری می‌داند و بزودی قرارداد سایر پارک های مذکور با طراح این پروژه منعقد خواهد شد تا در کمترین زمان ممکن عملیات روسازی معابر این پارک ها آغاز شود.

طراح این پروژه نیز اظهار کرد: رشد و گسترش سطوح غیرقابل نفوذ در حوضه‌های آبخیز شهرنشینی تهدیدات قابل توجهی برای کیفیت محیط‌های طبیعی ایچاد کرده است.

حمید جعفری نیا افزود: چنین تهدیدهایی شامل افزایش روان آب های سطحی ناشی از باران و ... است و روسازی‌ اسفنجی افلاک می‌تواند به نفوذ آب به خاک کمک کند و در نتیجه درختان بهتر از سطوح دیگر محافظت و در نهایت سیلاب‌های ناگهانی را کاهش می دهند.

به گزارش ایرنا، این پروژه از اقدامات نوآورانه فناوران واحد جهاد دانشگاهی لرستان است که در اجرای آن از روش روسازی پایدار معابر و میادین با استفاده از روسازی اسفنجی و قابل نفوذ که اهمیت بسزایی در مدیریت پایدار محیطی دارد، استفاده می‌ شود.

بتن متخلخل یا اسفنجی ماده‌ای با اسلامپ صفر است که از سیمان پرتلند، سنگ‌دانه‌های درشت، آب و مواد افزودنی فاقد ریزدانه تولید می‌شود ، اندازه حفره‌های موجود در ساختار این ماده به ابعاد سنگ‌دانه‌های موجود و نسبت ترکیب آب و مواد معدنی بستگی دارد.

مشخصه اصلی بتن‌های نفوذپذیر امکان نفوذ آب به داخل ساختار آن‌هاست و این موضوع بر روی مقاومت و کیفیت ماده تاثیر نمی‌گذارد. در واقع دانه‌بندی و سنگ‌دانه‌های موجود در ساختار این ماده می‌تواند بر روی مقاومت فشاری بتن تاثیر مثبت بگذارد.

استفاده از بتن متخلخل یا اسفنجی برای روسازی خیابان‌ها و کوچه‌های شهری تاثیر زیادی در جلوگیری از بروز سیلاب دارد، آب باران و برف می‌تواند به راحتی در داخل این ماده نفوذ کند و به منابع آب‌های زیرزمینی برسد.

انتقال رواناب‌های ناشی از بارندگی به زیر زمین باعث تقویت سفره‌های آب زیرزمینی می‌شود و از فرسایش و نشست زمین جلوگیری می‌کند.

علاوه بر این‌ها این موضوع مانع از فرسایش معابر و خیابان‌ها خواهد شد و هزینه‌های مربوط به ترمیم و بازسازی معابر شهری و روستایی و جاده‌ها را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.