برنامه‌ها و مراسم‌های گوناگونی در طول سال از سوی نهادها و سازمان‌های مختلف تدارک و ترتیب داده می‌شوند و بعد از برگزاری آن‌را به بوته نقد می‌گذارند تا آسیب‌ها و نقاط قوت و ضعف آن شناسایی شود.
ضعف‌ها هر ساله مشخص می‌شوند ولی دست اندرکاران به همین حد و اندازه بسنده کرده و دیگر گامی در راستای برطرف کردن آن برنمی دارند که اگر برمی داشتند دیگر شاهد تکرار آنها نبودیم.
بعضی مواقع موازی کاری نهادها و دستگاه‌های مختلف آفتی در برگزاری برنامه‌ها می‌شود و گاهی هم ضعف در انجام کارگروهی بی نظمی و اعتراض شرکت کنندگان را فراهم می‌کند.
سال‌ها است که به شیوه‌های مختلف و با بیان مثال‌هایی عینی اعلام می‌شود که جامعه ما در کار گروهی ضعیف است و باید نظام آموزشی برای تقویت این مهم برنامه اصولی داشته باشد تا از همان دوران کودکی، فرزندان این مرز و بوم با روحیه کارگروهی آشنا شوند.
حاشیه‌های پررنگ‌تر از متن در کنگره مشاهیر کُرد
موضوع برگزاری کنگره بین المللی مشاهیر کُرد از یکسال پیش در کردستان مطرح شد و طراحان آن تصمیم گرفتند چنین برنامه وسیع و مهمی را با همکاری چندین نهاد اجرایی و آموزشی برگزار کنند تا نتایج رضایت بخشی داشته باشد به همین دلیل به عنوان نمونه کمیته عملی آن به دانشگاه کردستان، کمیته تبلیغات به شهرداری سنندج، اطلاع رسانی به صداوسیمای مرکز کردستان واگذار شد.
بخش تشریفات و اجرایی برنامه‌های جنبی همچون برگزاری شب شعر و کنسرت‌ها هم به یک شرکت خصوصی سپرده شد تا اینکه هر دو بخش خصوصی و دولتی در کنار هم در اجرای این مراسم مهم سهیم باشند تا کارها به نحو احسن پیش رود.
این تصمیمات به گونه‌ای اتخاذ شد که گویا همه یادشان رفته بود که فقر کارگروهی همچنان بر آسمان جامعه ما سایه افکنده یا اینکه می‌خواستند این بار نشان دهند توانایی انجام کار جمعی را دارند.
می‌بایست دقت بیشتری در مراحل اجرایی کنگره مشاهیر بکار گرفته می‌شد تا جزئیات بر کلیات چیره نمی‌گشت، در کل همگان نفس برگزاری کنگره را مورد تحسین قرار دادند ولی جزئیاتی که بسیار مهم و هم تاثیرگذار بودند باعث ایجاد حاشیه‌هایی پررنگ‌تر از متن شد.
برگزاری ۲ کنسرت موسیقی در ۲ سانس با حضور هنرمندانی همچون بیژن کامکار، عادل نادری، شهرام ناظری و سعدون کاکه ایی، که نه تنها در مناطق کُردنشین بلکه در تمام کشور شناخته شده و طرفداران زیادی دارند و هر جا برنامه‌ای داشته باشند با بیشترین استقبال مواجه می‌شوند از جمله برنامه‌های جانبی کنگره بود.
با در نظر گرفتن این موارد، در ابتدا محوطه عمارت خسروآباد برای کنسرت بیژن کامکار و سالن آزادی برای اجرای برنامه شهرام ناظری انتخاب شد که روز اجرای دومین کنسرت محل اجرا به همان عمارت خسروآباد تغییر کرد.
عمارت خسروآباد که یکی از بناهای تاریخی و ثبت ملی شده سنندج است مکان مناسبی برای اجرای کنسرت نیست ولی با این وجود با برگزاری این دو برنامه در آن موافقت و خسارت‌هایی هم به آن وارد شد.
وقتی پیش بینی استقبال زیادی از برنامه‌ای می‌شود باید تدابیر لازم هم برای آن اندیشیده شود تا مشکل و نارضایتی پیش نیاید و کسی و مکانی هم آسیب نبیند.
یکی، دو ساعت قبل از برگزاری کنسرت‌ها مردم در این مکان حضور پیدا کرده بودند ولی متاسفانه برگزارکنندگان درب عمارت را بر روی مردم بستند و همین باعث ایجاد ازدحام، حساس‌تر کردن و اعتراض مردم و آسیب دیدگی چند نفر و در نهایت ایجاد رفتارهایی که ضربه آن را این بنای تاریخی خورد، شد.
ولی جالب است وقتی درب عمارت باز شد برخلاف تصور هنوز محوطه تکمیل ظرفیت نشده بود و وقتی هم دیگر جایی برای نشستن و دیدن برنامه نماند مردم خارج می‌شدند و از پرده‌های نمایش تعبیه شده مقابل درب عمارت برنامه را نظاره کردند و این نشان داد که عمل درست منشاء عملکرد صحیح و برعکس می‌شود.
آفت ضعف کارگروهی همچنان دستاوردها را می بلعد
افتتاحیه و اختتامیه این برنامه هم به خاطره تلخی برای خبرنگاران و عکاسان تبدیل شد به گونه‌ای که این قشر علاوه بر استرس کاری که داشتند نحوه برخورد و رفتار نگهبانان و عوامل اجرایی و تشریفات هم بر اضطراب آنها افزوده بود و مجبور شدند بخش زیادی از انرژی خود را صرف توجیه این افراد برای ورود به سالن کنند.
کارت‌هایی برای خبرنگاران و عکاسان توسط اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی کردستان صادر شده بود تا بدون هیچ ممانعتی وارد سالن برگزاری مراسم شوند ولی جالب است که این کارت‌ها در دانشگاه اعتباری نداشت.
این عوامل اجرایی و نگهبانان نه تنها خبرنگاران و عکاسان بلکه مدیران دستگاه‌های اجرایی و حتی اعضای دبیرخانه کنگره را هم نمی‌شناختند و از ورود و خروج آنها هم جلوگیری می‌کردند و یا می‌بایست تماسی بگیرند تا فردی بیاید و مجوز ورود آنها را صادر کند.
افرادی که هیچ توجهی به حرمت مهمان آن هم وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و همراهان او قائل نبودند و مقابل چشمان او به عکاسانی که تنها مشغول انجام رسالت خود بودند، فحاشی کرده و برخوردهای ناشایست روا داشتند.
تاثیر جایگاه و بیان رسالت رسانه امروزه برای همگان آشکار است و نیاز به پرداختن به آن نیست ولی جای تاسف دارد در مکان آموزشی و علمی همچون دانشگاه هنوز ارزشی برای اصحاب رسانه قائل نیستند.
کردستان ظرفیت برگزاری برنامه‌هایی در سطح بین المللی را دارد به گونه‌ای که با برگزاری جشنواره بین المللی تئاتر خیابانی مریوان، تئاتر کُردی سقز و چندین برنامه دیگر آن را نشان داده ولی چون متولی آن تنها یک دستگاه اجرایی بوده با نظم بیشتر و کمترین حاشیه همراه بوده است.
نیروی انسانی شاخص ترین محور توسعه به شمار می‌رود که همکاری و کارگروهی این نیروها می‌تواند منجر به رفع موانع پیشرفت و در نتیجه آبادانی و توسعه شود که اتفاقات و حاشیه‌هایی که برای کنگره بین المللی مشاهیر کُرد پیش آمد بار دیگر نشان داد که هنوز فرهنگ و روحیه کار تیمی در جامعه ما ضعف‌هایی دارد.
خبرنگار ایرنا مرکز سنندج
نظر شما