سعدالله نصیری قیداری، که از جمله سوابق اجرایی وی می‌توان به نماینده وزیر علوم در هیات امنای دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان، دبیر کل سابق کمیسیون ملی یونسکو در ایران و نماینده مردم زنجان در مجلس هشتم اشاره کرد، اکنون عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی است و با حسین سیمایی صراف وزیر پیشنهادی علوم دولت چهاردهم، به عنوان یک همکار قدیمی در دانشگاه شهید بهشتی ارتباط مستمر دارد.
این چهره علمی و نزدیک به سیمایی صراف روز پنجشنبه در مصاحبه با خبرنگار گروه علم وآموزش ایرنا از شناخت خود نسبت سیمایی صراف، شاخص‌های وزیر علوم آینده و برنامه‌های اولویت‌دار این دستگاه اجرایی گفت.
شما چه شناختی از آقای سیمایی صراف گزینه پیشنهادی رئیس‌جمهور برای وزارت علوم دارید؛ بعضا اظهارات متفاوتی درباره وی در فضای مجازی مطرح است و با توجه به اینکه وی در دانشگاه شهید بهشتی همکار شما است، آیا گزینه مناسبی برای وزارت علوم به‌شمار می‌رود؟
نصیری قیداری: از سال ۹۳ با سیمایی صراف آشنا هستم. زمانی که عهده‌دار معاونت حقوقی و پارلمانی وزارت علوم در دولت یازدهم بودم از وی درخواست کردم تا مدیریت حقوقی حوزه این معاونت را بپذیرد و وقتی به این سمت منصوب شد، حس مسئولیت‌پذیری وی با توجه به دانش بالا در رشته حقوق به خوبی از عهده کار بر آمد و عملا درخشش آقای سیمایی صراف از آنجا شروع شد و وقتی در آن جایگاه به خوبی وظایف خود را انجام داد، بعد از آن پیشنهاد معاونت حقوقی رئیس‌جمهور در دولت روحانی مطرح شد. در آن مقطع مجید انصاری، معاون حقوقی و پارلمانی بود و قرار بود معاونت حقوقی و پارلمانی از هم منفک شود اما این اتفاق نیفتاد تا اینکه وی قائم مقام انصاری شد و این ارتقای مرتبه سیمایی صراف بود و بعد از آن معاون پارلمانی وزارت علوم و جایگزین من شد.
مهم‌ترین اقدام سیمایی صراف در دوره معاونت پارلمانی شما در وزارت علوم چه بود؟
نصیری قیداری: حوزه مدیریت حقوقی وزارت علوم حوزه بسیار چالش‌برانگیز بود چون در آن مقطع تعداد قابل توجهی دانشجویان بورسیه‌ای که به خارج از کشور فرستادیم با برخی مشکلات روبه‌رو شده بود که یکی از آنها بازنگشتن دانشجویان و سپردن وثیقه بود که این مسائل باید توسط وزارت علوم انجام می‌شد و شرایط هم بحرانی بود تا اینکه سیمایی صراف با راهکارهای حقوقی توانست این حوزه را سروسامان دهد و گره‌گشایی کند.
مهم‌ترین شاخصه‌هایی که وزیرعلوم در سطوح خُرد و کلان باید داشته باشد چیست و اینکه گزینه پیشنهادی پزشکیان برای وزارت عتف تا چه اندازه از این شاخصه‌ها برخوردار است؟
نصیری قیداری: مهم‌ترین مساله در وزارت علوم، خصلت اکادمیک فرد است. آقای سیمایی صراف یک دانشیار و در حدی است که می‌تواند پرونده خود را برای استاد تمامی به هیات ممیزی دانشگاه ارائه دهد چرا که از نظر علمی مرتبه خوبی دارد. دومین شاخصه، مقبولیت فرد در محیط دانشگاه و فضای علمی جامعه و سومین ویژگی، تجربه اجرایی است. پس مرتبه علمی، مقبولیت و تجربه اجرایی سه ویژگی که وزیر علوم باید داشته باشد. مقبولیت شامل اخلاق حرفه‌ای و صلاحیت اخلاقی است که سیمایی صراف، فرد با حوصله، گشاده‌رو و مشورت‌پذیری هست، من سال‌ها با این چهره علمی کار کردم و از نزدیک این خصلت‌ها را در وی دیدم. اکنون شرایط وزارت علوم مطلوب نیست؛ چه از نظر بودجه دانشگاه‌ها و چه از نظر وضعیت مشعیتی اساتید و کارمندان و انگیزه تحصیلی دانشجویان که اینها حوصله بالایی را می‌طلبد تا با درایت مسائل رفع شود.
البته خصلت دیگر هم، رشته تحصیلی سیمایی صراف (رشته حقوق) است که خیلی وقت‌ها مسائل را گره‌گشایی می‌کند. معتقدم هر شهروند ایرانی باید سواد حقوقی داشته باشد تا از حقوق خودش دفاع کند و وی در این حوزه تخصص دارد و می‌تواند در تدوین لوایح موثر باشد و از همه مهم‌تر تجربه حضورش در هیات دولت به عنوان دبیر هیات دولت پیشین است که ارتباط نزدیکی با دستگاه‌های مختلف دارد. وزارت علوم، یک دستگاه ایزوله نیست و باید با دستگاه‌های مختلف ارتباط داشته باشد و سیمایی صراف این جایگاه را چند سال پیش تجربه کرده است.
با این توصیف شما، آقای سیمایی صراف هر چهار شاخصه را دارد؟
نصیری قیداری: به نظر من بله.
در دولت سه ساله آیت الله رئیسی، اقداماتی در حوزه وزارت علوم انجام گرفته و برخی هم به گفته زلفی‌گل، به دلیل کوتاه بودن عمر دولت سیزدهم، ناتمام مانده است، از نظر شما اولویت‌های وزیر علوم آینده در حوزه علمی و به ویژه در بخش دیپلماسی علمی، باید چه مواردی باشد؟
نصیری قیداری: اکنون وضعیت اقتصاد آموزش عالی خوب نیست. آزمایشگاه‌ها به شدت فرسوده شده است و در نتیجه باید وزیر علوم آینده در ارتقای وضع آزمایشگاه‌ها و امکانات آموزشی تلاش کند و مانند آزمایشگاه ملی توسعه دهد، چیزی که آقای زلفی گل هم به آن اشاره کرده است. مساله دوم، ارتباطات بین‌المللی است که وضعیت خوبی نداریم به‌ویژه در زمینه اعزام اساتید برای ارائه فرصت‌های پژوهشی و تحقیقاتی به اقصی نقاط جهان که این مهم است، وزیر باید در اعزام اساتید و حمایت از آنها برای حضور در مجامع علمی و بین‌المللی همت کند، موضوعی که سال‌ها مغفول مانده است. فرصت مطالعاتی ما در دهه ۷۰ خیلی بهتر از الان بود در حالی‌که در دهه ۸۰ و ۹۰ به سمت تحصیلات تکمیلی رفتیم. دوره‌های ارشد و دکتری گذاشتیم که اساتید ما باید بیش از دهه ۷۰ در مجامع بین‌المللی حضور یابد تا داشته‌های علمی را ارائه دهند و تجربه دنیا را کسب کنند و در تربیت دانشجویان تحصیلات تکمیلی موثرتر باشند. این دیپلماسی علمی خصلتی است که وزیر باید به شدت آن را جدی بگیرد. البته کارهای ناتمام زیاد و همیشه کار است اما موضوع اولویت‌دار حمایت از اساتید است به گونه‌ای که از نظر معیشت بتوانند حقوق دهه ۷۰ و ۸۰ را بگیرند با توجه به کاهش ارزش پولی ایران اینها مسائلی است که در کنار مسکن اعضای هیات علمی باید توجه شود.
ارتباط شما با سیمایی صراف همچنان پابرجاست؟ آیا از نظر مشورتی شما برای برنامه آینده خود برای وزارت علوم استفاده کرده است؟
نصیری قیداری: ما در دانشگاه بهشتی همکار هستیم و از این بُعد ارتباط مستمر داریم. وی حقوقدان برجسته‌ای است و چون من همواره کار اجرایی داشتم از نظر مشورتی سیمایی صراف استفاده می‌کردم و اخیرا هم که برای گزینه وزارت علوم، مطرح شد به واسطه ارتباط نزدیکی که با هم داریم مشورت‌هایی خواستند که ارائه کردم.
به گزارش ایرنا، حسین سیمایی صراف از سوی مسعود پزشکیان به عنوان وزیر پیشنهادی علوم دولت چهاردهم به مجلس، معرفی شد که در صورت تایید نمایندگان و گرفتن رای اعتماد از مجلس شورای اسلامی، سکان وزارت علوم، تحقیقات و فناوری را پس از محمدعلی زلفی‌گل، در دست خواهد گرفت.
حسین سیمایی صراف متولد ۱۳۴۷ در مشهد، علاوه بر تحصیلات حوزوی، دارای مدرک دکتری حقوق خصوصی از دانشگاه شهید بهشتی، کارشناسی ارشد رشته حقوق خصوصی از دانشگاه تربیت مدرس و کارشناسی حقوق دانشگاه تهران است.
از شهریور ۱۳۹۸ تا اسفند ۱۴۰۰ (دولت دوازدهم و بخشی از دولت سیزدهم)، پس از محسن حاجی‌میرزایی و پیش از علی بهادری جهرمی، دبیر هیات دولت بوده است و سوابق اجرایی متعددی در وزارت علوم بر عهده داشته است.
نظر شما