جوشش عشق حسین (ع) در دروازه کربلا

به گزارش خبرنگار ایرنا، بیشتر عزاداری‌های روز پنجشنبه در خیابان‌ها، بقاع متبرکه، مزار شهدا و حسینیه‌های شهرها و روستاهای استان کرمانشاه برپا بود.

هزاران دلباخته سیاه پوش اباعبدالله الحسین (ع) در قالب ۲ هزار و ۵۰۰ هیات مذهبی در سوگ آن حضرت و یاران باوفایش بر سر و سینه زدند و اشک ماتم ریختند.

صدای عزاداری دسته‌های بزرگ سینه زنی و زنجیرزنی در جای جای شهرها و بیشتر روستاها تا ظهر تاسوعا در آسمان پیچید و با زنده کردن پیام عاشورا نشان داد که خون شهدای کربلا همچنان می‌جوشد و جاری است.

مسیر حرکت بیشتر دسته‌جات عزاداری به مقصد مزار شهدا بود تا با آرمان‌های آنان تجدید پیمان کنند؛ در شهر کرمانشاه بیشتر هیات‌ها و عزاداران حسینی در چهار راه مدرس، سه راه آبادانی و مسکن و باغ فردوس مزار شهدای گلگون کفن انقلاب اسلامی و هشت سال دفاع مقدس تجمع کرده و به سوگواری پرداختند.

در میان مداحی‌های غم‌بار امروز بیش از همه مداحی‌های کُردی به چشم آمد که بشدت اندوهناک است.

بیشتر دسته جات عزاداری استان کرمانشاه مداحی بومی را با موسیقی پر از اندوه و سوز «چَمَری» همراه کردند تا اوج غم خود را نسبت به مصیبت شهدای دشت کربلا نشان دهند.

چمر در زبان مناطق کردنشین به معنای عزا و غم اندوه بزرگ از دست دادن عزیزان است و موسیقی که با طبل و سرنا نواخته می شود، به چمری معروف است.

زنان و مادران هم با سربند و لباس سیاه و اشعار محلی از جمله سردادن ناله «روله رو» و «برا رو» با عقیله بنی هاشم حضرت زینب (س) رباب همدردی کردند و گریستند.

بسیاری از مردمان اهل سنت و اهل حق استان کرمانشاه هم در سوگواری امروز در کنار هم‌استانی‌های شیعه بودند و در غم آنان شرکت کردند.

همزمان بیش از صدها ایستگاه صلواتی در محلات و خیابان‌های استان کرمانشاه برپا شده و صفوف متعدد مردم نشان می‌دهد که تقریبا در هر خیابان شهر یک هیات یا خیر بزرگ در حال دادن نذری است.

استان کرمانشاه از دیرباز مسیر عزیمت به عتبات عالیات و معروف به دروازه کربلا بوده است و کرمانشاهی‌ها در طول تاریخ همواره به عنوان میزبانان مهمان ‌نواز خیل زایران حسینی شناخته شده اند و این مهمانداری تاریخی، بر زبان و فرهنگ آنان هم تاثیرات ملموسی گذاشته است.

استان کرمانشاه با ۲ میلیون نفر جمعیت و بیش از ۲۴ هزار کیلومتر مساحت دارای ۳۵ شهر و ۲ هزار و ۵۹۵ روستا است.